یادداشت/ میلاد ربیع زاده؛ در فضای پرهیاهوی فوتبال ایران که عمدتاً اسامی تکراری و چهرههای پرحاشیه تیتر رسانهها را به خود اختصاص میدهند، حضور چهرههایی چون فرشید استحقاری یادآور یک واقعیت مهم است؛ هنوز هم میتوان با دانش، اخلاق و تلاش بیحاشیه، مسیر موفقیت را طی کرد.
فرشید استحقاری که در دوران بازیگری در تیمهایی چون بانک صادرات کرمانشاه، ابومسلم خراسان، نساجی مازندران و نفت تهران حضور داشت، پس از آویختن کفشهایش به مربیگری روی آورد و سالها در کنار مربیان برجستهای چون احمد سنجری، رضا مهاجری و محمد ربیعی در تیمهایی مانند شیرین فراز کرمانشاه، ایران جوان بوشهر، سیاه جامگان مشهد، پدیده مشهد، بادران تهران، مس رفسنجان و ذوبآهن اصفهان، تجربیات گرانبهایی اندوخت.
او پیشتر نیز در دو مقطع هدایت تیمهای بادران تهران و راهآهن را در لیگ دسته اول فوتبال کشور بر عهده داشت و نتایج قابل قبولی کسب کرد. در فصل جاری نیز با حضور در تیم بعثت کرمانشاه ابتدا بهعنوان مدیر فنی وارد شد و سپس در پی جدایی مهدی پاشازاده، در قامت سرمربی، هدایت این تیم را بر عهده گرفت. ثمره این اعتماد، صعود بعثت به رتبه نهم جدول لیگ ۱۸ تیمی دسته اول بود؛ نتیجهای قابلتوجه که در هفتههای پایانی با نمایشهایی درخشان همراه شد.
نمونههایی مانند فرشید استحقاری نشان میدهند که فوتبال ایران نیازمند نگاهی نو به مربیانی است که گرچه نامشان کمتر شنیده شده، اما کارنامهشان سرشار از تجربه، دانش و اخلاق حرفهای است. این مربیان میتوانند با کمترین حاشیه، بیشترین بازده را به همراه آورند و برای نسل جدید بازیکنان، الگوهایی واقعی باشند.
اکنون زمان آن رسیده تا بیش از همیشه، فضا برای دیدهشدن و رشد چنین مربیانی در فوتبال کشور فراهم شود؛ مربیانی که بیش از نام، کارنامه و بیش از هیاهو، اثربخشی دارند.